MIESZANKA STRĄCZKOWA PASZOWA (cena za kg)

Skład:

Skład mieszanki może się różnić w zależności od partii.

W porównaniu z zasiewami jednogatunkowymi uprawa mieszanek wyróżnia się następującymi cechami:

- bardziej stabilnym plonowaniem,

- mniejszym zachwaszczeniem,

- większą odpornością na wyleganie, głównie grochu,

- łatwiejszym dosychaniem ziarna,

- lepszą zdrowotnością nasion,

- lepszym wykorzystaniem azotu,

- większą wartością biologiczną białka.

Wymagania glebowe

Mieszanki strączkowo – zbożowe można uprawiać na różnych glebach, z wyjątkiem bardzo żyznych lub podmokłych, na których rośliny strączkowe przedłużają wegetację i opóźniają zbiór. Najczęściej uprawiane są po zbożach w 3 lub 4 roku po nawożeniu obornikiem. W skład mieszanki nie powinien wchodzić gatunek zboża, który był przedplonem.

Uprawa roli, nawożenie i siew

Uprawa roli pod mieszanki powinna być taka jak pod zboża jare w czystym siewie. Dobre przygotowanie podłoża do wysiewanych nasion warunkuje szybkie i równomierne wschody. Przy średniej zasobności gleby w fosfor i potas stosujemy na wiosnę około 50-70 kg/ha P₂O₅ i 60-90 kg/ha K₂O. Mieszanki strączkowo – zbożowe wymagają niższego nawożenia azotowego niż zboża w siewie czystym. Zboża rosnące w sąsiedztwie roślin motylkowych korzystają z azotu zasymilowanego przez bakterie brodawkowe. Poziom nawożenia różnicuje się w zależności od udziału komponentów w mieszance. Można przyjąć jako wskazówkę nawożenie mieszanki w ilości o połowę mniejszej niż nawożenie rośliny zbożowej w siewie czystym. Nie powinno ono być większe niż 60 kg/ha N i nie mniejsze niż 35 kg/ha N. Dla mieszanek z grochem powinno mieścić się między 35 a 50 kg/ha N, a z łubinem 40-60 kg/ha N.

Siewu mieszanek należy dokonać w tym samym terminie co zbóż jarych w siewie czystym. Materiał powinien być zaprawiony, oddzielnie ziarno zbóż, oddzielnie nasiona strączkowych.

Stosowanie zapraw nasiennych ogranicza występowanie chorób grzybowych.