- Roślina, jedno- lub dwuletnia o charakterystycznym, mocnym i przyjemnym zapachu świeżego siana. Nostrzyk żółty to roślina miododajna. Ma zastosowania w lecznictwie i kosmetyce.
Nostrzyk rośnie do 1 m. Roślina, jedno- lub dwuletnia.
Korzenie palowe, ale rozgałęzione. Pędy proste albo wznoszące się, mocno rozgałęzione, cienkie, nagie, żywo zielone w drobne prążki, ulistnione naprzemianlegle. Liście złożone, trójlistkowe, z listkami o 6-13 parach nerwów, na wierzchu ciemne i nagie, na dole krótko owłosione, bledsze. Obecne przylistki, całobrzegi, mocno owłosione. Kwiatostany w postaci gron zwisających z długich szypułek. Pojedyncze kwiaty motylkowate, siarkowo żółte, złożone z kielicha i korony. Kielich orzęsiony, z 5 nierówno, a głęboko wciętymi ząbkami. Korona siarkowo żółta, o krótkiej łódeczce, a żagielku i skrzydełkach tej samej długości. Wewnątrz kwiatu n. żółtego znajduje się jeden goły słupek, osadzony na charakterystycznym trzoneczku oraz dziesięć pręcików. Dziewięć z tychże pręcików zrasta się nitkami w rurkę, jeden pozostaje wolny i nagi.
Owocem jest mały (3-4 mm), nagi, poprzecznie pomarszczony, eliptyczny strąk, zawierający 1 lub 2 nasiona. Nasiona są niepozorne, zwykle żółtozielone, rzadko w purpurowe paski.
Siew
Nostrzyk żółty najlepiej rośnie na gruntach wilgotnych i luźnych, w miejscach mocno nasłonecznionych.
Wysiew 18-25 kg/ha, w rozstawie 30-40 cm. Roślina ceniona za dobry wzrost na glebach jałowych, kamienistych, piaszczystych, zdegradowanych, w zastoiskach mrozowych, tam gdzie inne drobnonasienne motylkowate oraz szlachetne odmiany traw wymarzały.
Uprawiana na zielony nawóz, zwłaszcza pod okopowe. Obecnie coraz częściej nostrzykiem żółtym obsiewa się tereny skażone dioksynami celem fitoremediacji gruntu. Dobrze umacnia też skarpy, nasypy i rowy.