- MIKROCHELAT Cu-15 przeznaczony jest do dokarmiania dolistnego (pozakorzeniowego) oraz do fertygacji w gruncie, podłożach organicznych i inertnych, a także do nawożenia doglebowego.
Właściwości fizykochemiczne roztworów:
- rozpuszczalność w wodzie – 1000 g/l
- zakres pH stabilności frakcji schelatowanej – 1–10
- zakres pH stabilności roztworu wodnego produktu – do 11
- EC roztworu 0,1% – 0,36 mS/cm
- EC roztworu 1% – 3,00 mS/cm
- pH roztworu 0,1% – 5,84
- pH roztworu 1% – 5,50.
Chelatacja kationu Cu pozwala na szybkie pobieranie, przemieszczanie i przyswajanie miedzi przez rośliny.
Funkcje miedzi w roślinie:
- aktywuje enzymy i hormony roślinne
- wchodzi w skład enzymów utleniających biorących bezpośredni udział w fotosyntezie
- uczestniczy w syntezie białek i witaminy C
- bierze udział w przyswajaniu i przemianach azotu oraz jonów żelaza i manganu
- bierze udział w syntezie lignin – odpowiada za prawidłowy rozwój i budowę tkanek, zwłaszcza przewodzących i wzmacniających
- korzystnie wpływa na produkcję i jakość pyłku, kwitnienie oraz zawiązywanie nasion i owoców
- zwiększa odporność roślin na choroby.
MIKROCHELAT Cu-15 skutecznie dostarcza roślinom miedź, dzięki czemu zapobiega występowaniu lub likwiduje niedobory Cu w roślinach.
Unikalna struktura ultragranul umożliwia szybką i całkowitą rozpuszczalność chelatu w wodzie.
Zaletą użytkową jest też brak pylenia – np. podczas wsypywania do zbiornika z wodą, przy mieszaniu z innymi nawozami itp.
Składniki | Zawartość [g/kg] | Zawartość w % masowych |
---|---|---|
Miedź (Cu) rozpuszczalna w wodzie; schelatowana przez EDTA |
150 | 15,0 |
Stosowanie
DOKARMIANIE DOLISTNE (POZAKORZENIOWE)
Stosować profilaktycznie w terminach i dawkach zalecanych w programach nawożenia poszczególnych gatunków roślin lub interwencyjnie, gdy wystąpią wizualne objawy niedoboru Cu na roślinach.
Stężenie roztworu oraz ilość cieczy użytkowej dostosować do wymagań poszczególnych gatunków roślin oraz techniki oprysku.
W opryskach drzew owocowych oraz przy niskiej wilgotności powietrza unikać stosowania roztworu o stężeniu przekraczającym 0,1% (1 kg nawozu/1000 l wody), dla uniknięcia ryzyka trwałego uszkodzenia liści.
Stosując dolistnie w uprawach pod osłonami nie przekraczać stężenia 0,1%.
DOKARMIANIE DOLISTNE – TERMINY STOSOWANIA |
MIKROCHELAT Cu-15 [kg/ha]
jednorazowe dawki
|
PSZENICA, PSZENŻYTO | |
jesień: faza 3.–6. liścia (BBCH 13–16); | 0,2–1 |
wiosna: I: ozime – krzewienie (BBCH 22–29) jare – faza 3. liścia – krzewienie (BBCH 13–29); |
0,2–1 |
II: początek wzrostu źdźbła (BBCH 30); | 0,2–1 |
III: widoczny liść flagowy – faza liścia flagowego (BBCH 37–39) Wskazana ostrożność przy doborze ilości zabiegów, aby nie przekroczyć dawki Cu bezpiecznej dla zbóż. |
0,2–1 |
JĘCZMIEŃ | |
jesień: faza 3. liścia – widoczne dwa rozkrzewienia (BBCH 13–22) | 0,2–1 |
wiosna: I: ozime – początek wzrostu źdźbła – 2. kolanko co najmniej 2 cm nad kolankiem 1. (BBCH 30–32), jare – faza 3. liścia – 2. kolanko co najmniej 2 cm nad kolankiem 1. (BBCH 13–32); |
0,2–1 |
II: widoczny liść flagowy – faza liścia flagowego (BBCH 37–39) | 0,2–1 |
ŻYTO | |
jesień: faza 3. liścia – widoczne dwa rozkrzewienia (BBCH 13–22) | 0,2–1 |
wiosna: I: ozime – początek wzrostu źdźbła – 2. kolanko co najmniej 2 cm nad kolankiem 1. (BBCH 30–32), jare – faza 3. liścia – 2. kolanko co najmniej 2 cm nad kolankiem 1. (BBCH 13–32); |
0,2–1 |
II: widoczny liść flagowy – faza liścia flagowego (BBCH 37–39) | 0,2–1 |
OWIES | |
I: faza 3. liścia – widoczne dwa rozkrzewienia (BBCH 13–22); | 0,2–1 |
II: początek wzrostu źdźbła – faza liścia flagowego (BBCH 30–39) | 0,2–1 |
RZEPAK | |
I: po ruszeniu wegetacji wiosennej: początek rozwoju pędów bocznych – widoczne 6 międzywęźli (BBCH 21–36); | 0,2–1 |
II: rozwój pąków kwiatowych (pąkowanie) – początek kwitnienia (BBCH 50–61) | 0,2–1 |
KUKURYDZA | |
I: rozwój liści – początek rozwoju źdźbła (wydłużanie pędu) (BBCH 17–31); | 0,2–1 |
II: rozwój źdźbła (wydłużanie pędu) – początek rozwoju wiechy (BBCH 31–51) dopóki wysokość roślin pozwala na zabieg opryskiwaczem | 0,2–1 |
BURAK | |
I: 4–8 liści (BBCH 14–18); | 0,2–1 |
II: dziewięć i więcej liści – rozwój rozety (BBCH 19–31) | 0,2–1 |
SŁONECZNIK | |
I–III: faza 4.–6. liścia (BBCH 14–16); następne 1–2 opryski, co 10–14 dni
|
0,2–1 |
RYŻ, SOJA i inne strączkowe, BAWEŁNA, TRZCINA CUKROWA | |
opryski wykonywać w terminach zgodnych z programami dokarmiania poszczególnych gatunków | 0,2–1 |
JABŁOŃ, GRUSZA | |
I: mysie ucho – zielony pąk (BBCH 10/54–56) | 0,5–1 |
CZEREŚNIA, WIŚNIA | |
I: zielony pąk (BBCH 55–56) | 0,5–1 |
ŚLIWA, MORELA, BRZOSKWINIA | |
I: zielony pąk (BBCH 55–56); | 0,5–1 |
II: biały pąk (BBCH 57–59) | 0,5–1 |
WINOROŚL | |
I: przed kwitnieniem (BBCH 53–55); | 0,5–1 |
II i III: po kwitnieniu (od BBCH 69), co 10–14 dni | 0,5–1 |
CYTRUSY i GATUNKI TROPIKALNE (mango, awokado, oliwki, banany, a także palmy, kawa, ananas) | |
opryski wykonywać w terminach zgodnych z programami dokarmiania poszczególnych gatunków | 0,5–1 |
BORÓWKA AMERYKAŃSKA, MALINA, PORZECZKA, AGREST | |
I: pękanie pąków (BBCH 07–09) | 0,2–1 |
TRUSKAWKA | |
I: rozwinięty 3.–5. liść (BBCH 13–15); | 0,2–1 |
II: na dnie rozety ukazują się pąki kwiatowe BBCH 55); | 0,2–1 |
III: po zbiorach owoców: początek tworzenia pąków w pachwinach liści – widoczne młode liście o mniejszej blaszce i krótszym ogonku (BBCH 91–92) | 0,2–1 |
PAPRYKA | |
I: rozwój liści (BBCH 18–19) | 0,1–0,5 |
POMIDOR | |
I: otwarty pierwszy kwiat na 1.–3. kwiatostanie (BBCH 61–63) | 0,1–0,5 |
WARZYWA KORZENIOWE | |
I: faza 3.–5. liścia właściwego (BBCH 13–15); | 0,1–0,5 |
II: korzenie zaczynają się poszerzać (BBCH 41) | 0,1–0,5 |
WARZYWA CEBULOWE | |
I: cebula osiąga 50% typowej średnicy – początek załamywania szczypioru (BBCH 45–47) | 0,1–0,5 |
WARZYWA STRĄCZKOWE | |
I: rozwinięty 3.–5. liść właściwy (BBCH 13–15); | 0,1–0,5 |
II: rozwój pędów: (groch BBCH 35–39), (fasola BBCH 25–29) | 0,1–0,5 |
WARZYWA KAPUSTNE | |
W uprawie polowej warzyw kapustnych praktycznie nie obserwuje się objawów niedoboru miedzi.
MIKROCHELAT Cu-15 stosować, jeżeli ilość miedzi dostarczona roślinom w nawozach ze standardowych programów dokarmiania jest niewystarczająca.
|
0,1–0,5 |
FERTYGACJA
Chelat dodawać do zbiornika z roztworem saletry wapniowej, potasowej lub magnezowej.
Proponowane dawki są orientacyjne – opracowane na podstawie średnich wartości powszechnie stosowanych w poszczególnych uprawach.
Zalecenia szczegółowe (skład pożywki oraz częstotliwość aplikacji) powinny uwzględniać warunki agrotechniczne prowadzonej uprawy, zwłaszcza aktualne wymagania pokarmowe roślin (faza rozwojowa, ilość roślin na jednostce powierzchni, a w przypadku upraw wieloletnich także plonowanie w poprzednim sezonie), właściwości podłoża, warunki klimatyczno-pogodowe, itp.
W obliczeniach trzeba uwzględnić zawartość Cu w innych nawozach stosowanych do sporządzania pożywki.
UPRAWY W GRUNCIE – FERTYGACJA W uprawach polowych fertygowanych dawkę zaleca się podzielić na mniejsze porcje lub – w uzasadnionych przypadkach – zastosować nawóz jednorazowo. |
Sposób stosowania | Dawkowanie [kg/ha] |
UPRAWY SADOWNICZE (ziarnkowe, pestkowe, orzechy) CYTRUSY i GATUNKI TROPIKALNE (mango, awokado, oliwki, banany, a także palmy, kawa, ananas) WINOROŚL |
Fertygacja | 2–4 |
WARZYWA | Fertygacja | 0,5–1,5 |
TRUSKAWKA ROŚLINY JAGODOWE |
Fertygacja | 1–3 |
ROŚLINY OZDOBNE |
Fertygacja | 0,5–0,8 |
DOGLEBOWO
Opryskać glebę roztworem przed siewem nasion lub sadzeniem rozsady bądź aplikować łącznie z innymi nawozami doglebowymi w ilości 2–3 kg/ha.